تأثیر پلی مورفیسم val۶۶met ژن عامل رشد عصبی مشتق شده از مغز بر یادگیری مهارت حرکتی پیچیده

مقدمه: عامل رشد عصبی مشتق شده از مغز (bdnf یا brain-derived neurotrophic factor)، پروتئینی است که نقش مهمی در حفاظت نورونی، نورون زایی و شکل پذیری سیناپسی دارد و به واسطه ی آن، می تواند نقش مهمی در یادگیری حرکتی ایفا کند. وجود پلی مورفیسم تک نوکلئوتیدی val66met در یکی از نواحی ژن bdnf، منجر به اختلال در بیان این پروتئین می شود. هدف از انجام تحقیق حاضر، بررسی تأثیر این پلی مورفیسم بر یادگیری مهارت حرکتی پیچیده بود. روش ها: 100 دانشجو از دانشگاه های شهر کاشان (با میانگین سنی 20/2 ± 60/21) به صورت تصادفی انتخاب شدند و پس از انجام آزمایش های ژنتیک، 46 نفر فاقد پلی مورفیسم val66met و 54 نفر تحت تأثیر این پلی مورفیسم شناسایی شدند. 28 نفر از افراد هر دو گروه ژنتیک (56 نفر)، پس از اجرای پیش آزمون، به 10 جلسه تمرین دراپ کنترلی بدمینتون پرداختند و 72 ساعت پس از آخرین جلسه ی تمرین، پس آزمون اجرا شد. برای بررسی طبیعی بودن توزیع داده ها، از آزمون kolmogorov–smirnov و برای تحلیل داده ها، از آزمون های independent t و repeated masseurs anova، در سطح معنی داری 05/0 = α استفاده شد. یافته ها: هر چند هر دو گروه، پیشرفت قابل توجهی در اثر تمرین داشتند، تفاوت معنی داری در مراحل پیش و پس آزمون بین دو گروه وجود نداشت. نتیجه گیری: در کل، نتایج این تحقیق نشان از عدم تفاوت بین افراد دارای پلی مورفیسم val66met و افراد فاقد این پلی مورفیسم در یادگیری مهارت دراپ کنترلی بدمینتون بود. این عدم تفاوت، می تواند ناشی از عوامل بسیاری از جمله نوع تکلیف و شیوه نامه ی تمرینی مورد استفاده در این تحقیق باشد.